Ποια είναι η ελληνική παροικία του Κεμπέκ; Ποιοί ήρθαν, έζησαν, εργάστηκαν, άφησαν την σφραγίδα τους, ξεκάθαρη ή μουτζουρωμένη, και τώρα μεταναστεύουν πίσω στη μάνα Γη;
Η ιστορική ανάλυση αυτής της παροικίας μένει να γίνει από τους ιστορικούς. Στο Μοντρεάλ, στην Ελληνική Κοινότητα Μόντρεαλ και Περιχώρων, στεγάζεται μια ελληνική βιβλιοθήκη. Η βιβλιοθήκη αυτή ανήκει σε ένα σώμα το οποίο δεν έχει καμιά σχέση διοικητικά με την Ελληνική Κοινότητα Μοντρεάλ και Περιχώρων (ΕΚΜ&Π). Υπεύθυνος αυτής της βιβλιοθήκης είναι ο υπεύθυνος δημοσιών σχέσεων της ΕΚΜ&Π, κ. Φ. Κομπορόζος. Η βιβλιοθήκη διατηρεί έναν μεγάλο αριθμό ελληνικών βιβλίων, περιοδικών, και άλλου εντύπου υλικού, κυρίως δωρεών ελλήνων συμπαροίκων. Ένα από τα προβλήματα είναι ότι αυτό το υλικό έχει οργανωθεί σε πολύ μικρό βαθμό. Επίσης, η βιβλιοθήκη ποτέ δεν έκανε ένα άνοιγμα στην παροικία, μια εκδήλωση που να ανταποκρίνεται στα πλαίσια των εργασιών αυτής της βιβλιοθήκης. Το αποτέλεσμα είναι να παραμένει μια άβατη και άγνωστη στην πλατιά παροικία βιβλιοθήκη.
Η ενασχόληση των ιστορικών, πολιτικών επιστημόνων, κοινωνιολόγων ελληνικής καταγωγής με την παροικία είναι ανύπαρκτη ή παραμένει σε κάποια ράφια, είτε αυτά είναι σε κάποια πανεπιστήμια είτε στην προαναφερόμενη βιβλιοθήκη.
Στο κενό αυτό, έρχεται ένα ντοκιμαντέρ της Καναδικής Εθνικής Ταινιοθήκης που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο.
Το ντοκιμαντέρ που θα δείτε αποκαλύπτει μια παροικία που δεν διαφέρει σε τίποτα από καμιά άλλη ταξικά διαστρωματωμένη κοινωνία, με όλες τις εξωτερικές επιρροές αλλά και τις εσωτερικές συγκρούσεις μεταξύ των αποκατεστημένων και οικονομικά εύρωστων οικογενειών και της μεγάλης πλειοψηφίας που έρχεται χωρίς μια δραχμή και προσπαθεί με τη βοήθεια συγγενών, συγχωριανών και αγνώστων ελλήνων επιχειρηματιών ή ακόμη και ξένων οργανισμών ή επιχειρήσεων που προσέφεραν θέσεις εργασίας, να βρει δουλειά. Κυρίως όμως η ανεύερεση εργασίας γινόταν εντός των ορίων της παροικίας, γι αυτό και η κοινωνικο-οικονομική δραστηριότητα είχε την έντασή της εντός της παροικίας, δημιουργώντας έτσι τη μορφή ενός γκέτο.
Στο ντοκιμαντέρ θα παρακολουθήσετε στιγμιότυπα από τους αγώνες ενάντια στη δικτατορία (μέσα από τον σύλλογο «Μακρυγιάννης») τον αγώνα των γονέων για να έχουν μια καφετέρια στο σχολείο για να τρώνε τα παιδιά τους και την αντίδραση του διευθυντή. Θα παρακολουθήσετε τον νεαρό ιερέα που σήμερα είναι ο Μητροπολίτης Καναδά Σωτήριος, τη συμπεριφορά των κυριών της Φιλοπτώχου, που εκτελούσαν το κοινωνικό τους έργο σκοτώνοντας την ανία τους, μεταξύ χαρτιού και εξωτερικών ασχολιών. Θα δούμε πως τα όνειρα όσων πίστεψαν ότι θα έρθουν για λίγα χρόνια να δουλέψουν και να επιστρέψουν στην πατρίδα, ισοπεδώθηκαν, αλλά και η επιθυμία των μεταναστών να επιστρέψουν πως γιγάντωσε την Συμπληρωματική Εκπαίδευση (ημερήσια απογευματινά και σαββατιανά σχολεία), που στο ζενίθ της κατέγραφε μέχρι και 10 000 μαθητές και μαθήτριες σε δημοτικά και γυμνάσια.
Το κίνημα της Συμπληρωματικής Εκπαίδευσης έδωσε την ευκαιρία να αναπτυχτεί μια κλίση προς τα διοικητικά των Εκπαιδευτικών Συμβουλίων. Η εξέλιξη αυτή έφερε στη θέση του προέδρου του Δ.Σ. του αγγλόφωνου εκπαιδευτικού συστήματος για μια μεγάλη χρονική περίοδο έλληνα αλλά έδωσε επίσης την ευκαιρία να υπηρετήσουν σε πολλές διοικητικές θέσεις έλληνες, όπως στην θέση του γ. διευθυντή του συστήματος, αλλά και σε θέσεις εκπαιδευτικού προσωπικού. Ο πυρήνας αυτού του κινήματος δεν υπήρξε η Ελληνική Κοινότητα Μοντρεάλ, η οποία ήταν τότε μια κλειστή οργάνωση υπο τον εκκλησιαστικό έλεγχο και των ιερέων (οι οποίοι είχαν δικαίωμα παρακολούθησης και παρέμβασης στις συνεδριάσεις των Δ.Σ.). Ο πυρήνας υπήρξε η ανεξάρτητη «Ομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων», από την οποία ξεπήδησε η διεκδίκηση των εκπαιδευτικών δικαιωμάτων στα ημερήσια σχολεία του αγγλόφωνου συστήματος. Αν και το λέμε τώρα αγγλόφωνο εκπαιδευτικό σύστημα, στην πραγματικότητα το εκπαιδευτικό σύστημα ήταν υπό την αιγίδα της Προτεσαταντικής Εκκλησίας για τα αγγλικά και της Καθολικής Εκκλησίας για τα γαλλικά. Οι Έλληνες όπως και άλλοι μη καθολικοί μετανάστες, δεν είχαν το δικαίωμα να στέλνουν τα παιδιά τους στα γαλλικά, καθολικά σχολεία, με αποτέλεσμα τα ελληνόπουλα να γίνουν καθ’ολοκληρία αγγλόφωνα. Οι γαλλόφωνοι μετά την «ήρεμη επανάσταση» κατήργησαν τα θρησκευτικά σχολικά συμβούλια και υιοθέτησαν τα γλωσσικά. Έτσι όχι μόνον άνοιξε η γαλλική εκπαίδευση στους μη καθολικούς, αλλά έγινε και υποχρεωτική, με αποτέλεσμα να οδηγήσει την αγγλόφωνη εκπαίδευση σε μαρασμό. Σε αυτά, λοιπόν, τα σχολικά συμβούλια (School Boards) τα οποία επανδρώνονταν με εκλογές, αναμείχτηκαν οι Έλληνες και κατέλαβαν καίριες θέσεις.
Ο Φροίξος Παπαχριστίδης άφησε μετά τον θάνατό του μια ικανή περιουσία στο πανεπιστήμιο McGill για τη διατήρηση της έδρας των νεοελληνικών σπουδών. Η έδρα αυτή συνεχίζει να υπάρχει.
Δυστυχώς με το πέρασμα του χρόνου, η αδυναμία αποτελεσματικής οργάνωσης του σχολικού φορέα της Συμπληρωματικής Εκπαίδευσης, η έλλειψη κατάλληλου εκπαιδευτικού υλικού και εκπαιδευμένων δασκάλων, οδήγησε το σύστημα στον μαρασμό. Αποτέλεσμα ήταν η Ομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων έφτασε στο σημείο να κλείσει τις πόρτες της μέσα στη δεκαετία του 1995-2005, ενώ αργότερα παρεδόθη το ιδιόκτητό της κτήριο στην Ελληνική Κοινότητα Μοντρεάλ, η οποία το πούλησε για να αντιμετωπίσει τις τρέχουσες οικονομικές της υποχρεώσεις. Σχετικά με το κτήριο μπορείτε να ενημερωθείτε εδώ.
Δυο ακόμη ιστορικά ντοκουμέντα για τον ελληνισμό της β. αμερικής, μπορείτε να δείτε παρακάτω. Τα ντοκουμέντα αυτά αναφέρονται στούς Έλληνες μετανάστες κατά τις αρχές του 20ου αιώνα και σε τίποτα δεν διαφέρουν οι συμπεριφορές των γηγενών αγγλοσαξώνων αποίκων από τις τρέχουσες συμπεριφορές των οπαδών της Χ.Α.
ΗΠΑ
ΒΡΩΜΟΕΛΛΗΝΕΣ Μέρος 1
ΒΡΩΜΟΕΛΛΗΝΕΣ Μέρος 2
ΒΡΩΜΟΕΛΛΗΝΕΣ Μέρος 3
ΒΡΩΜΟΕΛΛΗΝΕΣ Μέρος 4
ΒΡΩΜΟΕΛΛΗΝΕΣ Μέρος 5
Τορόντο Οντάριο, Καναδάς
Με την ευκαιρία του Πασχά δείτε και μια συνταγή ψησίματος αρνιού από την ελληνική παροικία του Βανκούβερ, ια ευγενική προσφορά της εφημερίδας VANCOUVER SUN.
HELLENIC CANADIAN LINK 